Definition of "al kāfirūn" with Assamese Google translation

Definition of "al kāfirūn" with Assamese Google translation 

।।।

Arabic: al kāfirūn. See (1)note to 2:19 and (2)Notepad II.iii.-sam

.

(1)Qur’anic definition: al kāfirūn. Typically rendered the unbelievers, the rejecters, or the infidels. Verses 2:8-20 focus upon a single term — al kāfirūn — and, according to analysis, define it. To claim al kāfirūn as the unbelievers, the rejecters, or the infidels as per the Traditionalist’s contention may be right in a highly specialised sense, but that sense is now long lost. 

(Google translate no guarantee:

কোৰআনৰ সংজ্ঞা: আল কাফিৰুন।  সাধাৰণতে অবিশ্বাসী, প্ৰত্যাখ্যানকাৰী বা কাফিৰসকলক অনুবাদ কৰা হয়।  ২:৮-২০ পদত এটা শব্দৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হৈছে — আল কাফিৰুন — আৰু বিশ্লেষণ অনুসৰি ইয়াৰ সংজ্ঞা দিয়া হৈছে।  পৰম্পৰাবাদীৰ বিতৰ্ক অনুসৰি আল কাফিৰুনক অবিশ্বাসী, প্ৰত্যাখ্যানকাৰী বা কাফিৰ বুলি দাবী কৰাটো অতি বিশেষ অৰ্থত সঠিক হ’ব পাৰে, কিন্তু সেই অৰ্থ এতিয়া বহুদিনৰ পৰা হেৰাই গৈছে।)

The Qur’anic definition restores and revives the term fully. Of the terms defined in the first pages of al baqarah it is al kāfirūn which is treated most comprehensively; perhaps because it is precisely this category of person which is most pernicious and destructive. Verses 2:8-20, then, comprehensively fix the correct definition of al kāfirūn which may be summarised (based on the Qur’anic treatment) as follows:

(Google translate no guarantee:

কোৰআনৰ সংজ্ঞাই শব্দটোক সম্পূৰ্ণৰূপে পুনৰুদ্ধাৰ আৰু পুনৰুজ্জীৱিত কৰে।  আল বাকাৰাহৰ প্ৰথম পৃষ্ঠাত সংজ্ঞায়িত শব্দসমূহৰ ভিতৰত আল কাফিৰুনক আটাইতকৈ ব্যাপকভাৱে আলোচনা কৰা হৈছে;  হয়তো কাৰণ ঠিক এই শ্ৰেণীৰ ব্যক্তিটোৱেই আটাইতকৈ বিপজ্জনক আৰু ধ্বংসাত্মক।  গতিকে ২:৮-২০ পদত আল কাফিৰুনৰ সঠিক সংজ্ঞাটো বিস্তৃতভাৱে নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছে যিটোক সামৰি (কোৰআনৰ চিকিৎসাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি) তলত দিয়া ধৰণে উল্লেখ কৰিব পাৰি:)

⬇️

they claim to believe in God when they are not among those who truly believe

they try to deceive both God and those who do believe

they are themselves deceived

they are diseased in heart

they create corruption in the land while failing to see that they do so

they have contempt for the faith of the generality of mankind

they claim to believe and side with those who believe in God but, in fact, side with the shayṭāns; (that shayṭān treats of an adversary (against the command of God).

they are in possession of guidance yet reject it in favour of error

they are blinded in darkness (due to the failure of the ‘light’ of their own making)

the full power and majesty of true light puts them in fear of death

their continued existence is by the grace of God alone.

(Google translate no guarantee:

তেওঁলোকে আল্লাহক বিশ্বাস কৰা বুলি দাবী কৰে যেতিয়া তেওঁলোক সঁচাকৈয়ে বিশ্বাস কৰাসকলৰ ভিতৰত নহয়।

 তেওঁলোকে আল্লাহ আৰু বিশ্বাস কৰাসকলক প্ৰতাৰণা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।

 তেওঁলোক নিজেই প্ৰতাৰিত হৈছে।

 হৃদযন্ত্ৰয় ৰোগীয়া হয়।

 তেওঁলোকে দেশত দুৰ্নীতিৰ সৃষ্টি কৰে, আনহাতে তেওঁলোকে তেনে কৰাটো দেখাত ব্যৰ্থ হয়।

 মানৱ জাতিৰ সাধাৰণতাৰ বিশ্বাসৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ অৱজ্ঞা আছে।

 তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰে আৰু আল্লাহত বিশ্বাস কৰাসকলৰ পক্ষ লয় কিন্তু আচলতে শয়তানসকলৰ পক্ষ লয়;  (যে শয়তানে বিৰোধীৰ (আল্লাহৰ আজ্ঞাৰ বিৰুদ্ধে) চিকিৎসা কৰে।

 তেওঁলোকৰ হাতত নিৰ্দেশনা আছে যদিও ভুলৰ সপক্ষে ইয়াক নাকচ কৰে।

আন্ধাৰত অন্ধ হৈ পৰে (নিজৰ সৃষ্টিৰ ‘পোহৰ’ৰ বিফলতাৰ বাবে)।

 প্ৰকৃত পোহৰৰ সম্পূৰ্ণ শক্তি আৰু মহিমাই তেওঁলোকক মৃত্যুৰ ভয়ত পেলায়।

 তেওঁলোকৰ অস্তিত্ব অব্যাহত আছে কেৱল আল্লাহৰ কৃপাত)

The Traditionalist’s value of the unbelievers, the rejecters, or the infidels here, again, is not spectacularly wrong, but it is still wrong — and sufficiently wrong to matter. What the Traditionalist means by al kāfirūn — and what he wants the reader to infer — is one who rejects the religion of Islam. That religion is not native to the Qur’an and God did not oblige men to follow the religion today known as Islam since the Qur’an’s own use of the word islām and conceits applied to the term subsequently are irreconcilable. Rather, God obliges men to follow guidance if they receive it (2:38). 

(Google translate no guarantee:

ইয়াত অবিশ্বাসী, প্ৰত্যাখ্যানকাৰী বা কাফিৰৰ প্ৰতি পৰম্পৰাবাদীৰ মূল্য আকৌ দৰ্শনীয়ভাৱে ভুল নহয়, কিন্তু তথাপিও ই ভুল — আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ হ’বলৈ যথেষ্ট ভুল।  পৰম্পৰাবাদীয়ে আল কাফিৰুণ বুলি ক’লে কি বুজাব বিচাৰিছে — আৰু তেওঁ পাঠকে যিটো অনুমান কৰিব বিচাৰে — সেয়া হৈছে ইছলাম ধৰ্মক নাকচ কৰাজন।  সেই ধৰ্ম কোৰআনৰ স্থানীয় নহয় আৰু আল্লাহে মানুহক আজি ইছলাম নামেৰে জনাজাত ধৰ্ম অনুসৰণ কৰিবলৈ বাধ্য কৰা নাছিল কাৰণ কোৰআনে নিজেই ইছলাম শব্দটোৰ ব্যৱহাৰ আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত শব্দটোৰ ওপৰত প্ৰয়োগ কৰা অহংকাৰ অমিলনীয়।  বৰঞ্চ আল্লাহে মানুহক পথ প্ৰদৰ্শন লাভ কৰিবলৈ বাধ্য কৰে (২:৩৮)।)

(২:৩৮

قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ

আমি ক’লো, ‘তোমালোক আটায়ে ইয়াৰ পৰা নামি যোৱা। যেতিয়া মোৰ ফালৰ পৰা তোমালোকৰ ওচৰত কোনো হিদায়ত আহিব, তেতিয়া যিসকলে আমাৰ হিদায়তৰ অনুসৰণ কৰিব, তেওঁলোকৰ কোনো ভয় নাই আৰু চিন্তাৰো কোনো কাৰণ নাই’।)

The entire point about al kāfirūn is that they are possessed of guidance; however, they are distinct from those who ignore warning in that al kāfirūn claim to believe and claim to be guided. One of the Traditionalist’s mistakes regarding this category of men is that he identifies al kāfirūn as an external group of deniers and rejecters. This is incorrect; this category of men is an internal group, an insidious force within. A point consistently missed but revealed by following the Qur’anic definition is that al kāfirūn see themselves as righteous. 

(Google translate no guarantee:

আল কাফিৰুনৰ বিষয়ে সমগ্ৰ কথাটো হ’ল যে তেওঁলোক পথ প্ৰদৰ্শনৰ অধিকাৰী;  কিন্তু আল কাফিৰুনে বিশ্বাস কৰা বুলি দাবী কৰা আৰু পৰিচালিত হোৱা বুলি দাবী কৰা সতৰ্কবাণীক আওকাণ কৰাসকলৰ পৰা তেওঁলোক পৃথক।  এই শ্ৰেণীৰ পুৰুষৰ সন্দৰ্ভত পৰম্পৰাবাদীৰ এটা ভুল হ’ল তেওঁ আল কাফিৰুনক অস্বীকাৰ কৰা আৰু প্ৰত্যাখ্যানকাৰীৰ বাহ্যিক গোট হিচাপে চিনাক্ত কৰে।  এইটো ভুল;  এই শ্ৰেণীৰ পুৰুষ হৈছে এটা আভ্যন্তৰীণ গোট, ভিতৰৰ এক কূটনৈতিক শক্তি।  কোৰআনৰ সংজ্ঞা অনুসৰণ কৰি ধাৰাবাহিকভাৱে হেৰুৱাই পেলোৱা এটা কথা হ’ল যে আল কাফিৰুনে নিজকে ধাৰ্মিক বুলি ভাবে।)

They speak the language of religion and faith. But they refuse to follow guidance. Something close in English would be self-righteous; however, English is now degraded and this word has lost its primary meaning of one wise in his own conceits over the guidance of God and now means merely opinionated and moralistic, which sense is not equal to what is meant here. In the popular Christianised sense, Pharisees

is close to what we are looking for. 

(Google translate no guarantee:

তেওঁলোকে ধৰ্ম আৰু বিশ্বাসৰ ভাষা কয়।  কিন্তু তেওঁলোকে নিৰ্দেশনা পালন কৰিবলৈ অস্বীকাৰ কৰে।  ইংৰাজীত ওচৰৰ কিবা এটা হ’ব আত্মধাৰ্মিক;  কিন্তু ইংৰাজী এতিয়া অৱনমিত হৈছে আৰু এই শব্দটোৱে আল্লাহৰ পথ প্ৰদৰ্শনৰ ওপৰত নিজৰ অহংকাৰত এজন জ্ঞানীৰ প্ৰাথমিক অৰ্থ হেৰুৱাই পেলাইছে আৰু এতিয়া ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে কেৱল মতামত আৰু নৈতিকতাবাদী, যিটো অৰ্থ ইয়াত বুজোৱাৰ সমান নহয়।  জনপ্ৰিয় খ্ৰীষ্টান ধৰ্মীয় অৰ্থত ফৰীচী আমি বিচৰা বস্তুৰ ওচৰত।)

The word hypocrites also bears consideration, but is not fully correct. Generally, however, a hypocrite is just a toady: he pretends to believe what he does not; but he may or may not consider himself righteous. As defined by the Qur’an, al kāfirūn are a very particular type of hypocrite: people who both reject guidance and consider themselves virtuous. In short: al kāfirūn believe themselves followers of guidance, while actually following something else. All things considered, those who reject guidance while claiming virtue acceptably summarises the core concept; in the present edition I render more tersely as the false claimers of guidance throughout where the word occurs as a discrete unit (taking no object), which is how it is found here. As the reader proceeds, he will see this definition of (al) kāfirūn make resounding sense in contexts where the Traditionalist’s assumed value falls flat. See Notepad II.

(Google translate no guarantee:

ভণ্ড(মুনাফিক) শব্দটোৱেও বিবেচনাৰ যোগ্য, কিন্তু সম্পূৰ্ণ শুদ্ধ নহয়।  সাধাৰণতে অৱশ্যে ভণ্ড এজন মাত্ৰ টোডী(তোষামোদ কৰা): তেওঁ যি বিশ্বাস নকৰে তাক বিশ্বাস কৰাৰ অভিনয় কৰে;  কিন্তু তেওঁ নিজকে ধাৰ্মিক বুলি গণ্য কৰিব পাৰে বা নকৰিবও পাৰে।  কোৰআনে সংজ্ঞায়িত কৰা অনুসৰি আল কাফিৰুণ হৈছে এক অতি বিশেষ ধৰণৰ ভণ্ড: যিসকলে হিদায়তক অস্বীকাৰ কৰে আৰু নিজকে গুণী বুলি গণ্য কৰে।  মুঠতে: আল কাফিৰুনে নিজকে পথ প্ৰদৰ্শনৰ অনুগামী বুলি বিশ্বাস কৰে, আনহাতে প্ৰকৃততে আন কিবা এটা অনুসৰণ কৰে।  সকলো কথা বিবেচনা কৰিলে, যিসকলে গুণ দাবী কৰিও নিৰ্দেশনাক নাকচ কৰে, তেওঁলোকে গ্ৰহণযোগ্যভাৱে মূল ধাৰণাটোৰ সাৰাংশ দাঙি ধৰে;  বর্তমান সংস্কৰণত মই অধিক সংক্ষিপ্তভাৱে শব্দটো য'ত এটা বিচ্ছিন্ন একক হিচাপে দেখা যায় (কোনো বস্তু নোলোৱাকৈ) পথৰ ভুৱা দাবীদাৰ হিচাপে উল্লেখ কৰিছো, যিটো ইয়াত ইয়াক কেনেকৈ পোৱা যায়।  পাঠকে আগবাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে তেওঁ (আল) কাফিৰুনৰ এই সংজ্ঞাটোৱে এনে প্ৰসংগত গুঞ্জৰিত হোৱা দেখিব য’ত পৰম্পৰাবাদীৰ ধাৰণা কৰা মূল্য সমতল হৈ পৰে।)

।।। collected syedraf ।।।